Şarkılar beni söylerr...

başarı ve kelime aşığıyım belki de kendimle olan savaşım ve mütemadiyen saçmalamam bu yüzden. Herkes kadar bencilim. Tecrübe ve değişiklik severim, farklılıkları gözlemlemeyi yani. Belki de nostaljiye düşkünlüğüm de bu zaman ki aynılıklardandır.
Aidiyet duygum bir spor takımına duyulan tutku olarak değil aileme doğru gelişmiş. Ama bu güdük aidiyet bile şaibeli... Y kuşağı olduğumu her fırsatta belirtmeme gerek yok her halde !
Herşeyi çözdüm de şu şarkı söylemeye düşkünlüğümü çözemedim nedense ! Çok rahatlatıyor. Topluluk içinde söylemekten çekinsem bile radyoya eşlik etmeden yapamıyorum. Belki gizliden gizliye bir ifade ediş tarzı bir özgüven ispatı mıdır benim için yoksa dikkat çekme arzusu udur bilemedim ?
04.01.2013