Tasvir-i müphemiyet

Öyle parmaklarının sızlamasına benzemez o,

Sıcak gibi bunaltmaz o,

Saçlarını kestirince hissetiğin gibi ferah hissettirmez o,

Yada karnene zayıf gelecek sanırken geçer not almak gibi değil o,

Kabustan uyanınca hissetiğin güven de değil,

Ve kaçırdığını sandığın son trene yetişmek de değil,

Bir yazıyı bitirdiğindeki çarpıntı da değlil o,

Odana asmak için günlerce aradığın resmi asabilmek,

Veya elin dardayken maaşının yarısını çekmediğini hatırlaman gibi de değil,

Hayranlık da değil,

Görmek istediğin bir yer de değil o,

Gamlı teraneler de değil,

Hüzün de değil; adı yok,

Her gün didiştiği gelini için doğumhane kapısında dua eden kaynananın nedameti de değil,

Kocayınca gülünen kurdun düştüğü durum da değil,

Unutulan da değil,

Bir kitabı bitirmek değil,

Ve en acısı o sen değil,

Sen de onun değil !