Sağım Solum Günüm Gülüm

Bazen diyorum bir güne bir gül vereyim de dünüm çıksın denklemden. Dönüp bakınca ömrüme bir de ne göreyim meğer ben bir güle bir gün vermişim. O gün uyumuş da uyanmamışım, az gitmiş uz gitmişim de o gül hala solmamış. Bende de verecek su da kalmamış toprak da. Ben yettiremdikçe suyu güle; o serpilmiş, açılmış, geçmiş. Geçmiş belki geçmiş de benden hala korkusu geçmemiş.

İşte bazenle başlaması kolay oluyor da biterken ne mümkün nokta konmaması !