Gözlerinde yılların yaşları
Sadece senle duruyor
Soğuk bir İstanbul sabahı
Aşkın cesedi sellerde boğuluyor
Sessizlik hiç susmadı
İçinde kardan bir kale
Sana güneşi sunmadı
Neden surların hemen eriyor söyle
Yaslı geçen baharın ardı
Karakıştı bekliyorduk
Tam bastıracakken tipi
O son sözü söyleyip gitti
Ve güneş bitti tepemizde
Peki neden buz tuttu yine
Ellerimizle yaptığımız bu kale !
14 Ekim 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder