Orada. İlk rafta, tanımadığı kitapların arasında, mor sırtı dönük, yalnız, aciz. Ele alınmayı bekliyor. Ancak o zaman görülür adı. O kitap okunmayı bekliyor. İçinde kimbilir ne harfler, ne satırlar var. Kendisine şaşırılmasını bekliyor. Saman sayfaları çevrilsin aheste aheste, hışır hışır çevrilmekten yorgun düşsün ve nihayet tamamen kapatılsın kapağı. Tek umudu bu. Yaşıyor açıkçası; insanlara nefes almadan da yaşanacağını göstermek istercesine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder